Sunday, August 26, 2018

ප්‍රයිවට් බස්

පුද්ගලික මගී ප්‍රවාහන බස් රථ පිලිබද බොහෝදෙනා තුල ඇත්තේ දැඩි අකමැත්තකි.
අධික වේගය,සේවකයන්ගේ හැසිරීම්,මග කෙටීම්,රන්ඩු සරුවල් මෙකී නොකී බොහෝ
කරුණු නිසා සමාජයේ පොදු ජනතාව අතර ඇත්තේ නොපැහැදීමකි.

   පුද්ගලික බස් වල ගමන් කිරීම යනු අපූරු අත්දැකීමක් බවයි මගේ නම් හැගීම.
විශේෂයෙන් නගරාන්තර දුරගමන් සේවා බස් රථ වල ගමන් කිරීම අපූරු පාඩම් රැසක්
අපට උගන්වයි.බස්වල බොහෝ දෙනා නොදන්නා කථා කිහිපයක් සහ මගේ අත්දැකීම්
කිහිපයක් බෙදාගන්නටයි මේ සූදානම.

  කාන්තාවන් හා බස් රථ අතර ඇත්තේ අපූරු සබඳතාවයකි. එය හොදින් පෙනී යන්නේ
බස් රියදුරන්ට සහ හිමියන්ට කාන්තා පාර්ශ්වයේ ඇති ඇගෑලුම්කම දුටු විටය.බස් රථය
තම නිවස අසලින් යන වේලාවටම නිවසේ වතුර අවසන්වී පාරේ නල ලිදට දිය ගෙන
ඒම සදහා බොහෝ තරුණියන් පැමිනේ.එමෙන්ම බසය යන වේලාවටම මිදුල ඇමදීමද,
නලාව නාද කල පසු මුහුණට නැගෙන සිනහවද අති රමණීයය.

  දිනක් රාත්‍රී බසයට පැමිණි යුවලකින් අසුනෙහි වාඩි වූයේ කාන්තාව පමනී. පිරිමියා
අප අසලට පැමින "මල්ලි මේ මගේ නෝනා.එයාව නිට්ටබුවෙන් පොඩ්ඩක් මතක් කරලා
බස්සවන්න. "කියා පිටත්ව ගියේය.බස් රථය පිටත් වී පැයකට පමණ පසුව බලනවිට
ඒ කාන්තාව අසුනෙහි අනෙත් පස සිටි තරුණයා සමග දෑත් පටලා සිටිනු දැකිය හැකිවිය.
නිට්ටබුවෙන් බසින බව කී ඇය නුවරින් බැස ගියේද ඒ තරුණයා සමගය.

  දිනක් අප වරකාපොල නගරය පසුකරනවිට අලුයම එකට පමන වන්නට ඇත.බසයේ
සිටි සෑමදෙනාම පාහේ දැඩි නින්දක ගිලී සිටියහ.එක්වරම කස පුපුරනවා වැනි හඩක් ඇසුනි
බසයේ මැද හරියේ විශාල කලබලයකි.තරුණියක් එතන සිටි තරුණයෙකුගේ කනට දැවැන්ත
ප්‍රහාරයක් එල්ල කරනු දුටුවෙමි.බසයේ වේගයද බාලවිය.ගුටි කෑ තරුණයා බසයෙන් බැස
පැන දිව්වේය.නින්දේ සිටි තරුණියකගේ පපු පෙදෙස අතගෑ ඔහුට ඒ ලැබුණු සංග්‍රහය නම්
සදාකල් මතකයේ රැදෙනු ඇත.

   මා හට අයිතිව තිබූ බස් රථයක් එකල නගරයන් දෙකක් අතර ධාවනය විය.දුර ගමන් සේවයක් නොව එය කි.මී 72ක පමන දුරක් ධාවනය වූ බස් රථයකි.රියදුරු නිවාඩු දිනවල
බසය ධාවනය කලේ මා විසින්මය.එවන් දිනයක අතරමගදී බසයටගොඩවූ තරුණියක්
මගෙන් විමසා සිටියේ "අයියේ දබුල්ල බස් එකේ මහන මැෂින් එකක් එනවා.ඒක මේ බස්
එකට දාගන්නද "කියාය.මම එයට කැමති වූ අතර ඇය ආපසු එන ගමනේදී එය ගෙනැවිත්
ගෙදර අසලින් බාගත්තාය.ඉන් පසුත් දින ගනනාවක් ඇය අපගේ බස් රථයෙන් ගමන් පහසුව
සලසා ගත්තාය.දබුල්ල බස් රථයේ රියදුරු ඉතා ප්‍රිය මනාප එකෙකි.නිතර සිනහවෙන් සිටි
ඔහුගේ බසයත් මගේ බසයත් බස් නැවතුම්පලෙන් පිටත් වන්නේ එකම වේලාවටය. සති
කිහිපයක් ඔහු නුදුටු මා එහි අනිත් රියදුරාගෙන් "කෝ බං විජේ"කියා ඇසූවිට ඔහු පවසා සිටියේ අර තරුණිය ඔහු සමග පැන ගොස් ඇති බවය.ඒ වන විට ඇය විවාහ වී සිටි අතර එක්දරු මවකි.
      මගේ කොන්දොස්තරවරයා ගේ විවාහයද සිදු වූයේ බසය නිසාමය.දිනක් අතර මගදී බසයට ගොඩවූ තරුනියක් බසයේ මැද අසුන් ගත්තාය.කි.මී 5ක පමන දුරක් ආ පසු ඇය බැස ගිය අතර ඒ කාලය තුල ගෝලයාව මම දැක්කේ නැත.ඇය බැසගිය පසු මනමාල සිනහවකින් මුව සරසාගත් ඔහුද පැමින බොනට්ටුවේ හිදගත්තේය.සතියකට පසු ඔහු මගෙන් දින දෙකක
නිවාඩුවක් ඉල්ලා ගත් අතර දෙවෙනි දවසේ උදේම දුරකථන ඇමතුමක් දී මට පැවසූවේ ඔහු
අර තරුණියව කැන්දාගෙන ආ බවත්.කසාදයට අත්සන් කරන ලෙසත්ය.අද ඔවුන් දෙදෙනා
ඉතාමත් හොදින් කුටුම්භගත වී සිටී.

No comments:

Post a Comment